Istoričar Dragoljub Živojinović govorio je da je regent Aleksandar Karađorđević poslao Mišića da razgovara sa Hrvatima i Slovencima o njihovim namerama. Mišić ga je po povratku obavestio da njih uopšte ne zanima zajednička država sa Srbima i da oni svoju budućnost vide u austrijskoj imperiji, koja im je obećala da će dobiti neku vrstu svoje lokalne uprave. Kralj i vlada u Beogradu su, međutim, prenebregli to mišljenje i nastavili da insistiraju na Jugoslaviji kao zajednici "trojednog naroda, odnosno jednog naroda sa tri vere", dok je Mišić ubrzo penzionisan. Posledice te odluke trpimo do danas.
POGLEDAJ OVAJ POTRESAN VIDEO:
POGLEDAJ OVAJ POTRESAN VIDEO:
Mišić je u Prvom svetskom ratu postao vojvoda. Učestvovao je u svim srpskim ratovima od 1876. godine do 1918. godine. Neposredno je komandovao srpskom Prvom armijom u Kolubarskoj bici, a u proboju Solunskog fronta je bio načelnik Vrhovne komande.
Rođen je 19. jula 1855. godine u Struganiku kod Mionice, kao 13. dete Radovana i Anđelije, ali je tek osmoro njegovih braće i sestara bilo živo kada se rodio.
Mišić je 1874. godine upisao Vojnu akademiju.
Na početku četrdesetogodišnje službe, kao pitomac Artiljerijske škole, učestvovao je u dva oslobodilačka rata protiv Turske, 1876. godine i 1877—1878. godine, kao komandant Kolubarskog bataljona Valjevske brigade 2. klase.
Pored četvorogodišnje Artiljerijske škole završio je austro-ugarsku školu gađanja u Bruku na Lajti i dvogodišnju pripremu za generalštabnu struku u srpskoj vojsci.
Učestvovao je i u Srpsko-bugarskom ratu 1885. godine kao poručnik i komadant 5. puka Drinske divizije.
Od 1898. godine do 1904. predavao je strategiju na Vojnoj akademiji.
Posle majskog prevrata u kojem je 1903. godine ubijen Aleksandar Obrenović, Mišić je penzionisan kao generalštabni pukovnika, navodno zbog uticaja organizacije "Crna ruka",
Нема коментара:
Постави коментар